2003 Canada / USA
2003 Canada / USA
Verslag 12: van Prince Rupert naar Campbell River
25 juli
Vandaag stond er een grizzly tocht op het programma. We werden om half 10 bij de toeroperator verwacht en daar waren we stipt op tijd. Daar aangekomen moesten we natuurlijk eerst betalen en daarna gingen we met nog een twintigtal andere toeristen op een mooie boot (c.q. bootje – zo groot was die niet!) naar de Khutzeymateen Inlet. Dit is een reservaat voor grizzly beren die 2 uur varen vanaf Prince Rupert ligt. We hebben dus 2 uur heen en 2 uur terug gevaren en helaas, helaas, geen grizzly beer gezien en ook geen orka of walvissen! Wel was de lunch op de boot erg lekker en hebben we het best naar ons zin gehad. Omdat dit volgens onze gids maar een paar keer per jaar voorkomt (dat je totaal geen beer of walvis te zien krijgt) kregen we als troost bij aankomst 2 mooie foto’s mee die door de kapitein zelf op een vorige tocht waren gemaakt.
26 juli
Om 5 uur ging de wekker! Het was tijd om ons aan te kleden en te ontbijten en dan als een haasje naar de haven te gaan voor de overtocht van Prince Rupert naar Port Hardy (ligt op Vancouver Island). De boot vertrok om 8 uur en om ’s avonds half 11 kwamen we in Port Hardy aan. Over de tocht kan ik kort zijn: geen mooi weer gehad, wel een walvis gezien en een mooie zonsondergang, eten aan boord was heel erg goed!
27 juli
Vandaag werd het weer eens tijd voor huishoudelijke klusjes: eerst 3 wasjes gedraaid en toen in Port Hardy (erg leuk plaatsje trouwens) boodschappen gedaan. Dit was wel nodig, want voor de overtocht van gisteren hadden we de vriezer moeten ontdooien en de koelkast moest gedurende de reis ook uit. De rest van de dag rustig aan gedaan.
28 juli
Het werd weer tijd om verder te rijden! Vandaag gingen we vanaf Port Hardy naar een camping tussen Port McNeill en Telegraph Cove in. Rond lunchtijd kwamen we op de camping aan, dus er eerst even gegeten en toen een uitstapje met de camper gemaakt naar Telegraph Cove. Hier hebben we op ons gemak rondgelopen en naar de vissen en vogels gekeken. Toen we dat zat waren hebben we op een terrasje een kop thee met een gebak”je” genomen. Vooral het gebakje, een “chocolate explosion” was enorm lekker. Absoluut niet Weight Watchers verantwoord, maar omdat mijn vader (Bert z’n schoonvader) vandaag jarig is, hebben we er toch maar heerlijk van gegeten!
29 juli
De orka tocht stond vandaag op het programma. We moesten hiervoor rond half 10 in Port McNeill zijn. Eenmaal aan boord van het schip moesten we van de kapitein (Bill MacKay) eerst in het overdekte gedeelte gaan zitten zodat hij ons de veiligheidsprocedures kon uitleggen. Nadat hij dit even snel had gedaan, zei hij dat er ook een aantal “beroemde” personen aan boord waren: een bioloog uit de U.S.A., verder een professionele fotograaf en cineast (Rolf Hicker) en als klap op de vuurpijl de man die de zieke jonge orka Springer uit Seatlle had gehaald en naar de Johnstone Strait heeft gebracht en nu kwam kijken of Springer het inderdaad met z’n nieuwe groep redde. Ons doel van de tocht was dan ook: Springer vinden!!
De tocht was geweldig (het weer trouwens ook) en we zijn veel langer weg geweest dan normaal op het programma staat! Dit kwam voornamelijk omdat we Springer hebben gezien met z’n nieuwe groep en zij (Springer is een vrouwtje) deed het geweldig! De bioloog en die man die Springer heeft gered waren dan ook zeer enthousiast en ze hebben wellicht meer gefilmd en gefotografeerd dan de professionele fotograaf had gedaan (en die had al meer dan 300 foto’s genomen). Bij aankomst in de haven kon je van de fotograaf foto’s kopen en dat hebben wij dan ook gedaan, want zelf krijg je zonder een goede camera toch niet meer dan een grote vin op de foto (zie foto!).
Bij aankomst op de camping hebben we alle verdere campings die we deze vakantie gaan bezoeken gereserveerd (ja, ja: nog maar een paar weekjes en dan moeten we alweer naar huis!). Dit was nodig omdat op Vancouver Island de campings in het hoogseizoen zeer snel vol raken. Daar kwamen wij helaas ook achter, want voor 31 juli en 1 augustus hebben we een motel moeten boeken (alle campings in de buurt van Tofino zitten al vol!).
30 juli
Vandaag doorgereden naar Campbell River. We kwamen rond half 2 op de camping aan (de lunch vond weer eens op een parkeerplaats langs de weg plaats). De camping zelf ligt tegen een doorgaande weg aan en de plaatsjes zijn vrij klein, zodat we ons eerst al bij onze buren populair moesten maken door te vragen of ze hun auto niet ergens anders konden parkeren (stond namelijk op ons plaatsje). Omdat we het niet aandurfde om eerst stennis te schoppen en daarna direct weer met de camper weg te rijden naar het winkelcentrum van Campbell River, hebben we dit maar te voet gedaan. Niet echt erg verstandig omdat het bloedheet was vandaag! De camping eigenaar had gezegd dat het 20 minuten lopen was, maar het bleek een dikke 30 minuten te zijn naar de eerste (niet echt interessante) winkeltjes. Toen we eindelijk weer terugkwamen op de camping waren we doodmoe en oververhit en hebben we niet veel meer gedaan (tenminste ik niet; Bert heeft nog pannenkoeken gebakken!).
